Poniżej prezentujemy informację Konrada Nowakowskiego, Członka Rady PIO, Prezesa Polskiej Izby Odzysku i Recyklingu Opakowań, na temat konsultacji dotyczących rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych. Serdecznie zachęcamy do wyrażenia swojej opinii
W rozpoczętych konsultacjach prowadzonych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska w związku z trwającymi pracami nad wnioskiem Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/1020 i dyrektywę (UE) 2019/904 oraz uchylające dyrektywę 94/62/WE, zwracam się z uprzejmą prośbą o przedstawienie szczegółowych uwag i komentarzy do przedmiotowego wniosku w terminie do dnia 20 kwietnia 2023 r. wyłącznie za pośrednictwem załączonych do wiadomości dokumentów. Jednocześnie proszę o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania w terminie do dnia 13 kwietnia 2023 r.:
Odpowiedzi proszę wysłać na adres konrad.nowakowski@pioiro.pl
[Artykuł 5 Wymogi dotyczące substancji w opakowaniach]
1. Czy brzmienie art. 5 może sugerować, że dodawanie nowych ograniczeń dotyczących substancji w opakowaniach lub składnikach opakowań z powodów związanych przede wszystkim z bezpieczeństwem chemicznym wchodzi w zakres PPWR, jeśli tak: czy konieczne jest dodanie wyjaśnień w celu jednoznacznego wskazania, że dodawanie tych ograniczeń nie wchodzi w zakres PPWR?
2. Jeśli istnieje konieczność doprecyzowania proszę o wskazanie, co powinien zawierać akt delegowany, o którym mowa w ust. 5?
[Artykuł 6 Opakowania nadające się do recyklingu]
3. Czy poniżej zaproponowane pojęcia recyklingu materiałów (material recycling) oraz recyklingu wysokiej jakości (high quality recycling) są właściwe?
„Recykling materiałów” powinien oznaczać jakikolwiek proces odzysku inny niż biologiczne przetwarzanie odpadów, w ramach którego materiały odpadowe są ponownie przetwarzane na materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach i nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk.
„Wysoka jakość recyklingu” oznacza, że materiały poddane recyklingowi, w oparciu o zachowane właściwości techniczne, mają wystarczającą jakość, aby mogły być stosowane jako substytut surowców pierwotnych w zastosowaniach opakowaniowych.
4. Jakie parametry służące określeniu kryteriów projektowania z myślą o recyklingu na mocy art. 6 powinny zostać zawarte w załączniku do PPWR oraz co należy uwzględniać w ocenie tych parametrów?
Proponowane parametry: dodatki, etykiety/rękawy, system zamykania i małe części, kleje, kolor, skład materiałowy, bariery/powłoki, farby/druk, pozostałości produktu/łatwość opróżniania, łatwość demontażu (cecha konstrukcyjna opakowania).
W ocenie tych parametrów należy uwzględnić:
– możliwość oddzielenia każdego składnika opakowania, zarówno ręcznie przez konsumentów, jak i w zakładach przetwórczych,
– wydajność procesów sortowania i recyklingu, np. wydajność, oraz
– zachowanie funkcjonalności surowców wtórnych umożliwiające zastąpienie surowców pierwotnych.
Przy ustalaniu kryteriów projektowania z myślą o recyklingu należy uwzględnić funkcjonalność opakowania, którą zapewniają następujące parametry.
5. Czy zasadnym jest zastąpienie użytego w art. 6 sformułowania „najnowocześniejsze procesy” (the state of the art) sformułowaniem „w rzeczywistych systemach sprawdzonych w środowisku operacyjnym” (established processes in actual systems proven in operational environment), co będzie odpowiadało TRL 9, który jest dobrze zdefiniowanym terminem i nie stwarza ryzyka pomyłek w odniesieniu do BAT i dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych (IED)?
6. Czy zasadnym jest, aby innowacyjne opakowania były projektowane zgodnie z kryteriami projektowania z myślą o recyklingu i stanowiły odstępstwo jedynie od warunku „na dużą skalę”?
[Artykuł 7 Minimalna zawartość materiałów z recyklingu w opakowaniach z tworzyw sztucznych]
7. Czy zmiana odniesienia minimalnej zawatości materiałów z recyklingu w opakowaniach z tworzyw sztucznych do jednostki opakowania na typ i format opakowania określonego w tabeli 1 załącznika II, zakładu produkcyjnego i roku będzie odpowiednia?
[Artykuł 8 Opakowania kompostowalne]
8. Który z poniżej przedstawionych kierunków działań w odniesieniu do opakowań kompostowalnych będzie najbardziej odpowiedni?
1. Usunięcie jednoporcjowych kapsułek z kawą lub herbatą wykorzystywanych w systemach kapsułkowych z obowiązku określonego w art. 8 ust. 1, co oznacza, że muszą one być zgodne z art. 6. Pozwoli to rozwiać obawy dotyczące możliwości zapewnienia przemysłowego przetwarzania bioodpadów z tego rodzaju opakowań, a także uzasadnić, że kapsułki te nadają się raczej do recyklingu. Nie pozwoli to natomiast na to, by kapsułki te ulegały biodegradacji i były traktowane jako bioodpady, jeśli nie nadawałyby się również do recyklingu.
2. Przeniesienie większej liczby opakowań wymienionych w art. 8 ust. 1 do art. 8 ust. 2, np. kapsułek, i zamiast tego upoważnienie państw członkowskich do wymagania, aby te opakowania były kompostowalne, pod warunkiem że mogą one zapewnić dostępność odpowiednich systemów zbierania odpadów i infrastruktury przetwarzania odpadów, aby zagwarantować, że opakowania te trafią do strumienia odpadów organicznych. Wariant ten zapewni większą elastyczność (wprowadzenie wymogu kompostowania opakowań, gdy są ku temu możliwości, tj. można zapewnić odpowiednie przetwarzanie bioodpadów przemysłowych). Opakowania, które pozostaną w art. 8 ust. 1, podlegałyby obowiązkowi kompostowania w całej UE.
3. Zezwolenie na kompostowanie opakowań wymienionych w art. 8 ust. 1 lub art. 8 ust. 2, pod warunkiem, że możliwe jest zapewnienie dostępność odpowiednich systemów zbierania odpadów i infrastruktury przetwarzania odpadów w celu zagwarantowania, że opakowania te trafią do strumienia odpadów organicznych. W tym wariancie opakowania nadające się do kompostowania nie byłyby obowiązkowe w przypadku niektórych rodzajów opakowań, zamiast tego konsumenci mogliby wybierać między opakowaniami nadającymi się do kompostowania a opakowaniami nadającymi się do recyklingu materiałowego. Wariant ten zapewni większą elastyczności, byłby on jednak mniej zharmonizowany.\
4. Usunąć art. 8 ust. 5 w celu ograniczenia do minimum formatów opakowań, które powinny być kompostowalne (tj. uniemożliwić włączenie dodatkowych formatów opakowań w przyszłości).
Odpowiedzi proszę wysłać na adres konrad.nowakowski@pioiro.pl